Je zou de huid heel goed iemands visitekaartje kunnen noemen, de huid is voor iedereen goed zichtbaar. De huid laat onder andere zien of iemand jong of oud is, of iemand het koud f warm heeft en of iemand er gezond uitziet. De huid geeft ook veel van de innerlijke toestand prijs. De uitdrukking ’goed in je vel zitten’ getuigd daarvan. De huid vormt de begrenzing met de buitenwereld en een belangrijke rol in het contact met anderen. Denk bijvoorbeeld aan: een hand geven, strelen en tegen elkaar aan liggen.

De huid bestaat uit meerdere typen weefsels en is daardoor te beschouwen als een - weliswaar erg plat - orgaan. De huid is een taaie en tegelijkertijd flexibele laag, die buitenste bedekking vormt van vrijwel het hele lichaam. Het totale huidoppervlak is ongeveer anderhalve vierkante meter.

Functies van de huid

De huis is zowel de grens als het contactmedium tussen het lichaam en de buitenwereld. De huid heeft dan ook meerdere functies

• Bescherming;
• Warmteregulatie;
• Uitscheiding;
• Waarneming;
• Indirecte aanmaak van vitamine D.

Bouw van de huid

De cutis (huid) bestaat uit twee lagen de epidermis (opperhuid) en de dermis (lederhuid). De subcutis (onderhuids bindweefsel) vormt de bewegelijke verbinding tussen de cutis en eronder liggende structuren (algemene fascie en spieren). De subcutis hoort strikt genomen niet tot de huid.

In de epidermis bevindt zich de onderste laag stratum basale (basale laag of ‘moederlaag’) en vormt de basis van de epidermis. De cellen van deze laag zijn kubisch van worm en liggen op de basaalmembraan, een dun laagje bindweefsel, dat de grens met de onderliggende dermis vormt.  In deze laag zitten melanocyten, cellen die in staat zijn het zwarte pigment melanine te maken. In het stratum basale bevinden zich ook de stamcellen, ongespecialiseerde cellen die zich continu blijven delen. Nieuw gevormde cellen schuiven naar de oppervlakte van de epidermis toe.